Kim van der Waaij winnaar Culture of Care Prijs

Kim is kliniekassistent bij de afdeling Paard, binnen het departement Clinical Sciences. Volgens de jury speelt Kim een cruciale rol in het uitdragen van de juiste cultuur als het gaat om dierproeven en proefdieren. 'Zij houdt niet alleen nauwgezet het welzijn van de proefpaarden in de gaten, maar coördineert ook alle administratie daarover en vormt de verbinding tussen de werkvloer, de proefdiercoördinator en de onderzoekers.’

Robin van den Boom, proefdiercoördinator afdeling Paard zei in zijn nominatie onder meer dit over Kim:

‘Kim is kliniekassistent bij de afdeling Paard, binnen het departement Clinical Sciences, en speelt een cruciale rol in het uitdragen van de juiste cultuur als het gaat om dierproeven en proefdieren. Het is voor ons, als medewerkers van een (dieren)ziekenhuis, nog steeds af en toe lastig om te beseffen dat wij iets anders om dienen te gaan met paarden die als proefdier voor ons ‘werken’ dan met paarden die als patiënt naar onze kliniek komen. Kim is een van de mensen die dat onderscheid goed in de gaten houdt. De verantwoordelijkheid voor het aanvragen van dierproeven ligt uiteraard bij de verantwoordelijk onderzoekers (en eventueel onderwijzers) en de proefdiercoördinator, maar voor de uitvoering zijn wij afhankelijk van Kim. Voordat een werkprotocol (waarbij gebruik gemaakt gaat worden van onze paarden) wordt goedgekeurd wordt Kim ook geraadpleegd, en zij geeft haar input en denkt mee met de uitvoerbaarheid. We hebben een (enigszins beperkt) aantal proefdieren en Kim houdt het overzicht van welk paard wanneer en waarvoor wordt ingezet. Onderzoekers dienen ook met haar af te stemmen of en wanneer hun (goedgekeurd) onderzoek plaats kan vinden en Kim zorgt dat alle rust- en tijden in acht worden genomen.’

‘Wij moeten de paarden natuurlijk niet alleen op de juiste manier inzetten voor dierproeven maar ook secuur bijhouden waarvoor zij zijn gebruikt, hoe dat is gegaan en hoe het met de dieren gaat (hun welzijn). Kim verzamelt al deze administratie. Op dit moment zijn er meerdere systemen en checklijsten om het (dagelijks) welbevinden, het gebruik voor dierproeven of onderwijs en de beweging van de paarden te registreren en Kim brengt dit allemaal samen. Uiteraard denkt zij ook mee over hoe deze administratie vereenvoudigd kan worden en meer gecentraliseerd. Kim spoort ook haar collega’s (dierverzorgers en onderzoekers) aan om de administratie tijdig in te vullen/bij te houden, en als zij vragen heeft over een dierproef stelt zij die aan de onderzoeker(s).’

‘Omdat Kim (vrijwel) dagelijks in de kliniek aanwezig is heeft zij zelf ook zicht op hoe het met de paarden gaat en kan zij daar rekening mee houden bij het indelen voor onderzoek of onderwijs. Verder is er tegenwoordig ook een WhatsApp-groep voor het melden van bijzonderheden betreffende de paarden. Kim heeft ook intensief contact met de Solleysel, de ruitervereniging die ook gebruik maken van de paarden. In die zin vormt Kim vaak de verbinding tussen de werkvloer en de proefdiercoördinator. Verder neemt Kim een aantal keer per jaar het initiatief om met alle betrokkenen, inclusief (als nodig) collega’s van de IvD, te overleggen hoe het met de proefpaarden gaat, en of/hoe dat eventueel nog beter zou kunnen.’